از دیدگاه هواشناسی سینوپتیکی طوفان یک پدیده مخرب منحصر به فرد در روی نقشههای سینوپتیکی بوده که ترکیبی از پدیدههای فشار، ابر، بارندگی و غیره را در بر گرفته و توسط رادار، قابل شناسایی است. در نواحی خشک و نیمه خشک پدیده گرد و غبار به اشكال مختلف مانند روز همراه با گرد و غبار یا طوفان گرد و غبار و گردباد به صورت مكرر اتفاق میافتد. در بیابانها و مناطق خشك، تغییر سریع درجه حرارت هوا موجب ایجاد گرادیان فشار در نقاط مختلف آن و تشكیل بادهای قوی و دائمی میشود. به علاوه در این مناطق به دلیل كمبود رطوبت و پوشش گیاهی، چسبندگی ذرات به یكدیگر كاهش یافته و باد می تواند ذرات با قطر كمتر از 2میلیمتر را از سطح خاك جدا نموده و با خود حمل كند. بسیاری از این ذرات قطری كمتر از 10 میكرون دارند و سرعت سقوط آنها تحت تأثیر نیروی جاذبه زمین قابل اندازهگیری نیست. بنابراین این ذرات در جو به صورت معلّق باقی میمانند، به این دلیل در نواحی بیابانی ممكن است هوا برای مدتی طولانی به حالت گرد و غبار باقی بماند. از این رو طوفانها در مقیاسهای ترنادو، طوفان رعد و برق، طوفان گرد و خاک و مانند آن ظاهر میشوند.
از مهمترین شرایط ایجاد گرد و غبار در كنار هوای ناپایدار، وجود یا عدم وجود رطوبت است به طوری كه اگر هوای ناپایدار رطوبت كافی
داشته باشد، بارش و طوفان رعد و برق؛ و اگر فاقد رطوبت باشد، طوفان گرد و غبار ایجاد مینماید. نوع و پوشش گیاهی نیز در شدت وقوع گرد و غبار نقش مؤثری بازی میكنند. در واقع ایجاد گرد و غبار میتواند نوعی واكنش به تغییر پوشش گیاهی زمین باشد كه در این رابطه نقش فعالیتهای انسانی را نیز در كنار شرایط طبیعی محیطهای جغرافیایی باید در نظر گرفت. چنانچه در منطقهای مانند شمال ایران که از نظر طبیعی مساعد برای گرد و غبار نیست چون هم دارای رطوبت بالا و هم دارای پوشش گیاهی متراکم است ولی به دلیل فعالیتهای انسانی امروزه شاهد روزهای همراه با گرد و غبار در این منطقه هستیم.
طوفانهای گرد و غبار به صورت کوتاه مدت هم، روی زندگی انسان اثر میگذارند. مهمترین این تاثیرات کاهش قدرت دید و به وجود آوردن مشکلات بهداشتی مانند مشکلات تنفسی و لغو پروازها در نتیجه کاهش دید است. پدیده گرد و غبار در سالهاى اخیر از نظر غلظت و راه اندازى ذرات معلق، تداوم، وسعت و زمان آن متفاوت و بسیار بیشتر از طوفانهاى گرد و غبار گذشته است و این سبب نگرانى بسیارى شده است. در این سالها خشكسالىهاى مداوم، كاهش بارندگى و رطوبت نسبى محیط به همراه تشدید فاكتورهاى محیطى توسط انسان، نظیر استفاده بى رویه از منابع آبى و از بین رفتن پوشش گیاهی باعث گسترش شدید گرد و غبار شده است. از اصلیترین عوامل ایجاد این پدیده وزش بادهای به نسبت شدید روی زمینهای دارای شرایط مساعد برای ایجاد گرد و غبار است. این عوامل به همراه حرکت صعودی هوای ناشی از سامانههای جوی، انتقال قائم ذرات گرد و غبار معلق به ترازهای بالاتر جو را فراهم میکند. ذرات معلق، بر حسب اندازهی قطر خود در لایهها، به ترتیب از پایین به بالا قرار گرفته و سپس با جریان هوا، به حرکت در آمده و مناطق وسیعی را تحت پوشش قرار میدهد. بیشتر گرد و غبارهای فراگیر و گستردهای که مشاهده میشود فرا محلی بوده و از نواحی دور و نزدیك دیگر منشأ میگیرد ولی ممکن است که ناشی از عوامل محلی باشد و ذرات از همان محل که گرد و غبار دیده میشود تشکیل شود. طوفانهای گرد و خاك و ماسهای در مناطق مختلف تعاریف گوناگونی دارد، زیرا این پدیده در مكانهای گوناگون و در شرایط مختلفی به وجود میآید. براساس توافق سازمان هواشناسی جهانی، هر گاه در ایستگاهی سرعت باد از 15 متر بر ثانیه تجاوز كند و دید افقی به علت گرد و غبار، به كمتر از یك كیلومتر برسد، طوفان خاك گزارش میشود. طوفان ماسهای، به بادی اطلاق میشود كه بتواند ذرات با قطر 15/0 تا 30/0 میلی متر را تا ارتفاع 15 متر جابه جا كند، در این حالت، طوفان ماسهای است لكن در طوفان خاك، ذرات معلق، ریزتر است (دهقانپور، 1384).
فرم در حال بارگذاری ...